κακουχίζω

κακουχίζω (Μ)

1. (μτβ.) α) κακομεταχειρίζομαι, ταλαιπωρώ, βασανίζω

β) ταπεινώνω

2. μέσ. κακουχίζομαι

ταπεινώνομαι

3. (αμτβ.) ασθενώ («ἐκακούχισεν (ὁ ρήγας)...

καὶ ὅνταν ἐκαλυτέρισεν...», Μαχ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < κακουχῶ, αναλογικά κατά τα αρχ. σε -ίζω, από τον αόρ. σε -ησα., που συνέπεσε φωνητικά με τον αόρ. σε -ισα].